Tak to prawda skojarzenie z górami jest tu bardzo silne. Jedną wspólną rzeczą w tym względzie jest to, że zapewne każdy alpinista ma w organizmie odpowiedni poziom tej witaminy.
Witamina K została odkryta w 1929 roku jako czynnik decydujący w krzepnięciu krwi. Kilka lat później wyizolowano witaminę K1 i K2. Literka K – pochodzi od niemieckiego słowa „koagulactionsvitamin”. Później okazało się że witamina K nie jest pojedynczym związkiem, ale tworzy rodzinę związków.
Jak działa witamina K2 ?
Mechanizm działania witaminy K2 jest podobny do witaminy K1. Tradycyjnie, witaminę K uznano za czynnik wymagany do krzepnięcia krwi, ale najnowsze badania pokazują że witamina K2 działa na szereg innych ważnych funkcji organizmu. Jedną z bardzo ważnych funkcji wydaję się być aktywacja i wzmacnianie białek GLA (obecnie 17 odkrytych), z dotychczas odkrytych funkcji tych białek najważniejsze wydają się być:
– Krzepnięcie Krwi – wpływ na czynniki: II (protrombina), VII (prokonwertyna), IX (zwany czynnikiem Christmasa lub czynnikiem przeciwhemofilowym B, PTC), X (czynnik Stuarta–Prowera), jak również na białka krzepliwości krwi (C, S, Z) za to odpowiadają białka GLA syntezowane w wątrobie.
– Osteokalcyny, to białko GLA wytwarzane przez Osteoblasty (komórki tworzące kości (kościotwórcze, występujące w miejscach, gdzie odbywa się wzrost lub przebudowa tkanki kostnej, wytwarzają część organiczną macierzy kostnej, w której następnie odkładają się kryształy fosforanów wapnia) i odgrywa znaczącą rolę w mineralizacji kości, czyli wzmacniania ich struktury.
Podsumowując, do przyczyn niedoboru witaminy K należy zaliczyć:
– nieróżnorodną dietę
– spożywanie sztucznych tłuszczów trans
– stosowanie pestycydów i nawozów sztucznych do wytwarzania żywności
– spożywanie jedzenia śmieciowego ("Fast Food") i dużej ilości mrożonej żywności
– spożywanie produktów z drobiu, świń i bydła hodowanego w zamkniętych budynkach i karmionych paszami (tylko zwierzęta jedzące trawę przetwarzają witaminę K1 na K2 MK-4 co w rezultacie spowodowało jej brak w podstawowych składnikach diety takich jak masło, jaja, sery i mięso)
– zwiększenie spożycia sztucznej żywności i pustych kalorii kosztem naturalnej świeżej żywności – nadużywanie antybiotyków przez ludzi oraz antybiotyków i sterydów w hodowli zwierząt (tworzy to coraz więcej bakterii odpornych na antybiotyki które niszczą dobrą florę bakteryjną w jelitach)
– używanie leków przeciwzakrzepowych (np. warfaryny i pochodnych kumaryny), choroby pęcherzyka żółciowego i choroba Crohna.
Źródła witaminy K
Człowiek nie jest zdolny do syntezy żadnej z witamin K de novo. Niezbędne jest więc dostarczanie ich wraz z pokarmem. Zielone warzywa i algi morskie są bogate w filochinon, a jego łańcuch boczny wykazuje podobieństwo do łańcucha chlorofilu. Menachinony, jako związki syntezowane przez florę bakteryjną, można znaleźć w produktach fermentowanych (sery, jogurty, kiszona kapusta). Najbogatszym znanym źródłem witaminy K2 (głównie MK-7) są nasiona soi przefermentowane przez bakterie Bacillus subtilis, znane jako tradycyjna japońska potrawa o nazwie natto. Niestety ze względu na silny zapach nie przyjęła się ona w innych krajach.
W społeczeństwach zachodnich występuje znacznie większe ryzyko osteoporozy i chorób układu sercowo-naczyniowego niż u mieszkańców Azji, co wynika przede wszystkim z innej diety.
Witamina K2 a ryzyko osteoporozy
Prawidłowy fizjologicznie stan kości nie zależy, jak dotychczas sądzono, tylko od wystarczającego poziomu wapnia, magnezu, witamin D i B6. Potrzebna jest też witamina K. Naukowy przełom w rozumieniu istotnej roli tej witaminy w metabolizmie wapnia u człowieka zaczął się wraz z odkryciem białek Gla: MGP (Matrix Gla Protein) oraz osteokalcyny. Witamina K jest kofaktorem enzymu karboksylazy glutaminianowej odpowiedzialnej za dołączanie grup karboksylowych do reszt glutaminowych w osteokalcynie. Produktem tej reakcji jest karboksyosteokalcyna (cOC). Obecność grup karboksylowych umożliwia wiązanie jonów wapnia. Osteokalcyna jest ważnym białkiem tworzącym masę kości. Jej aktywność polega na dostarczaniu jonów wapnia oraz na wiązaniu ich z matrycą hydroksyapatytu.
U osób, których dieta jest uboga w witaminę K, występuje znacznie większe prawdopodobieństwo złamań kości. Zjawisko złamań szyjki kości udowej jest szczególnie częste u kobiet w okresie pomenopauzalnym. Seria badań wykazała, że terapia witaminą K2 (MK-4) wraz z wapniem i witaminą D znacznie zmniejszyła ryzyko złamań kości udowej u kobiet, pomimo równie częstych upadków co w grupie kontrolnej.
Witamina K2 a układ krążenia
Ochronny wpływ witaminy K2 na układ krążenia potwierdziło badanie przeprowadzone w Holandii w latach 1990-2000. Badaniem objęto 4800 osób w wieku 55-70 lat. Wykazano, iż spożywanie produktów bogatych w witaminę K2 zmniejsza ryzyko wystąpienia choroby niedokrwiennej serca o 50 proc. Konsumpcja witaminy K1 nie wywołała podobnego efektu. Rezultaty badań in vivo pokazały również, że suplementacja wysokimi dawkami witaminy K2 nie tylko hamuje rozwój zwapnienia, ale także przyczynia się do odwrócenia procesu odkładania wapnia i redukcji płytki miażdżycowej (całkowita ilość wapnia w naczyniach tętniczych spadła w ciągu sześciu tygodni suplementacji o 37 proc.).
Wpływ witaminy K2 na stan naczyń związany jest z aktywacją MGP, białka syntezowanego przede wszystkim przez chondrocyty oraz mięśniówkę gładką otaczającą naczynia krwionośne. Jego działanie polega na wiązaniu jonów wapniowych, co zapobiega ich osadzaniu się w arteriach. Obecnie białko MGP jest uważane za najsilniejszy znany inhibitor procesu wapnienia tkanek miękkich.
K2 w postaci MK-7
Zaskakująca jest plejotropowość działania grupy witamin K. Jej pozytywny wpływ na zachowanie mocnych kości i zdrowego układu krążenia jest coraz bardziej doceniany, choć wciąż niepełna jest wiedza o biochemicznych mechanizmach działania poszczególnych związków od MK-4 do MK-10.
Wraz z promocją zdrowego stylu życia wzrasta zainteresowanie prawidłową dietą i nutraceutykami, czyli suplementami diety. Czy spożywamy wystarczające dawki witamin z grupy K? Bakterie flory jelitowej wytwarzają około 1-1,5 mg tej witaminy na dobę, co powinno zaspokajać potrzeby organizmu. Jednak proces wchłaniania odbywa się wcześniej, w jelicie cienkim. Decydujące znaczenie ma więc zawartość witaminy K w diecie. Nie opisano do tej pory przypadku zespołu hiperwitaminozy, a więc można uznać wspomaganie organizmu tą witaminą za dość bezpieczne.
Witamina K2 w postaci syntetycznej MK-4 wymaga dawek farmakologicznych (mg) oraz częstego przyjmowania (kilka razy dziennie). Natomiast na szczególną uwagę zasługuje naturalna witamina K2 w postaci MK-7. Charakteryzuje ją doskonała wchłanialność, długi okres półtrwania (72 godziny), zdolność do akumulacji we krwi oraz niska efektywna dawka nieprzekraczająca dziennego zapotrzebowania – 45 mcg. Z tego powodu zastosowanie MK-7 w profilaktyce miażdżycy i osteoporozie powinno szczególnie zainteresować lekarzy i farmaceutów.
Producent:
MedicaLine
Wyspiańskiego 8A
05-400 Otwock
http://aliness.pl/pl/p/Witamina-K2-MK-7-100-g-z-Natto-D3/61
