Chi to pojęcie odwołujące się raczej do sfery intuicyjnej, do przeżycia i doświadczenia czegoś w sensie odczucia. Znaczenia związane z wrażeniami psychicznymi z reguły są trudne do zdefiniowania.
Czy wobec tego Chi jest realne? Znaczenie materialne Chi zawarte jest w kategorii realności zjawisk psychicznych. W Chińskim piśmiennictwie nie definiuje się pojęcia Chi, ale rozróżnia się około 30 rodzajów Chi także nie definiowanych. Zwracam uwagę, że jednoznaczne tłumaczenie Chi rozpowszechniane w europejskim kręgu językowym słowem „energia” doprowadza do wielu mylnych interpretacji.
Energia jest zdefiniowanym pojęciem fizycznym, Chi natomiast nie. Używając słowa „energia” w stosunku do Chi powinniśmy pamiętać o umowności tego znaczenia i unikać jego fizycznych interpretacji. Już przy poczęciu człowiek zaczyna gromadzić Chi, źródłem jej są rodzice i jest to energia odziedziczona. Przez całe życie człowiek uzupełnia i wydatkuje swoją Chi. Uzupełnianie jej następuje poprzez oddychanie i czerpanie jej z powietrza wpływającego do płuc, jak też ze spożywanego pokarmu. Człowiekowi do prawidłowej egzystencji potrzebne są różne rodzaje Chi. Takimi typami są Yang z kosmosu i Yin z ziemi, jedna pochodząca z pożywienia i oddychania druga odziedziczona jak i pozostałe zdobywane innymi metodami. Łączą się one przenikając wzajemnie tworząc w ciele człowieka „wewnętrzne Chi” uważane za podstawowy czynnik życiowy. Każda aktywność, jeżeli nie jest zbyt jednostronna powoduje przepływ Chi stwarzając pomyślne warunki zarówno dla ćwiczącego jak i dla otoczenia. Aktywność ta powoduje także gromadzenie się Chi. Skuteczność działania wywodzi się nie z nauki prawidłowych technik, metodyki opanowania pojęć, ale od poziomu Chi. Aktywność powinna być kontrolowana, zharmonizowana z otoczeniem. Gdy aktywność będzie spontaniczna, również przepływ i gromadzenie Chi będzie spontaniczne. Za niebezpieczny uważano zastój Chi, ale również zbyt gwałtowny jej ruch. Utrata kontroli i brak możliwości odpowiedniej regeneracji zapasów Chi groziło śmiercią. Za prawidłowy uważano łagodny i niezauważalny, ale ciągły przepływ, naturalny i niewymuszony, w pełni kontrolowany.
Z pojęciem i rozważaniem istoty Chi nierozerwalne jest pojęcie centrum energetycznego (TAN- TIEN). Jest to centrum energii w naszym ciele, centrum harmonii energii pasywnej i aktywnej, centrum sił i energii życiowej. Według tradycji Chińskiej TAN- TIEN znajduje się poniżej pępka w odległości szerokości 2 palców wewnątrz jamy brzusznej. Rozwój i uaktywnienie Chi jest jedną z największych tajemnic, a jednocześnie zdobyczą filozofii chińskiej medycyny. Zdaniem mędrców jej rozwój jest kluczem do idealnego zdrowia i pełnej harmonii z wszechświatem. Centrum Tan- Tien to środek mikrokosmosu człowieka. Skupienie w nim świadomości powoduje ogromną stabilizację ciała i umysłu człowieka. Ciało będące w pełnej harmonii z otoczeniem przestaje stanowić opór krążącej Chi i nasyca się nią. W starożytnych Chinach istniał pogląd, że Tan- Tien jest jednym z dwóch zbiorników energii Chi w ciele człowieka. Ten drugi zbiornik energii miał znajdować się w okolicy serca. Na ten temat jest jednak niewiele danych i bardzo rzadko przy uprawianiu ćwiczeń oddechowo- ruchowych wspomina się o tych dwóch centrach energii.
Odnośnik do oryginalnej publikacji: http://artelis.pl/art-71,7,19,Zdrowie_i_Uroda,Czym_jest_CHI_…
