Zapalenie pęcherza potocznie nazywane „przeziębieniem pęcherza” dotyka większość kobiet. Zazwyczaj infekcje dróg moczowych mają charakter nawracający. Jakie są objawy i jak sobie radzić z zapaleniem pęcherza?
Przyczyny zapalenia pęcherza
Pierwszym symptomem zapalenia pęcherza jest częste parcie na mocz i towarzyszący mu ból podczas oddawania. Zazwyczaj pomimo silnego parcia, jego oddawanie odbywa się w bardzo niewielkich ilościach. Zapalenie dolnych dróg moczowych jest wywołane zakażeniem pałeczki okrężnicy (E coli). Do zarażenia dochodzi w okresie obniżonej odporności. Szczególnie narażone są kobiety w ciąży i w okresie połogu. Przyczyną infekcji może być niewłaściwa higiena, stosunek płciowy oraz predyspozycje, takie jak np. cukrzyca, czy wady anatomiczne dróg moczowych. Z przyczyn anatomicznych kobiety są bardziej narażone na infekcje dróg moczowych od mężczyzn, gdyż ich cewka moczowa jest krótsza, a jej ujście zlokalizowane jest w sąsiedztwie odbytu, gdzie bytują bakterie E coli.
Profilaktyka
Aby zapobiec infekcji niezbędna jest higiena osobista, częste zmienianie wkładek i podpasek podczas menstruacji, a także noszenie przewiewnej, bawełnianej bielizny. Noszenie obcisłych jeansów może przyczyniać się do nawracających infekcji. Poza tym należy dbać o właściwe nawodnienie organizmu, aby zmniejszyć ryzyko zalegania moczu. Bardzo zdrowe są owoce żurawiny, które zmniejszają ryzyko wystąpienia infekcji i przyspieszają proces leczenia, dlatego należy wzbogacić dietę o te dobroczynne rośliny kryjące w sobie bogactwo witamin i antyoksydantów.
Domowe metody
Gdy nasz organizm jednak nie uchroni się przed infekcją, należy przede wszystkim rozgrzać okolice krzyża. Można do tego celu użyć termofora. Należy zwiększyć ilość przyjmowanych płynów oraz wspomóc się wspomnianą wcześniej żurawiną. Można ją przyjmować w postaci owoców lub jako dodatek do herbaty. Gorąca kąpiel również powinna przynieść ulgę, szczególnie jeśli będzie z dodatkiem ziół np. rumianku, skrzypu polnego lub szałwii. Aby nie dopuścić do wtórnego zapalenia dolnych dróg moczowych należy szczególnie zadbać o higienę miejsc intymnych, myjąc się po każdym skorzystaniu z toalety i używając do wycierania papierowych ręczników. Warto stosować płyny do higieny intymnej zawierające bakterie kwasu mlekowego.
Farmakologia
Kiedy domowe metody zawiodą farmaceuta zaproponuje leki zawierające furaginę, żurawinę i witaminę C. W przypadku, gdy leki dostępne bez recepty nie pomogą konieczne jest skonsultowanie się z lekarzem, który zleci posiew moczu oraz przepisze antybiotyk. Kiedy leczenie antybiotykiem okaże się konieczne należy pamiętać o suplementach chroniących przed wyjałowieniem tzw. probiotykach. Antybiotyk ma bowiem to do siebie, że niszczy również przychylne szczepy bakterii. Terapia antybiotykami trwa zwykle od 7 do 10 dni. Nie wolno jej przerywać, gdyż niedoleczona choroba powróci ze zdwojoną siłą.
