Dzieci od najmłodszych lat entuzjastycznie reagują na świat zwierząt. Chętnie uczą się i naśladują dźwięki wydawane przez zwierzęta, chcę pogłaskać każdego kotka czy pieska. To naturalne pragnienie kontaktu ze zwierzętami warto podtrzymywać i uczyć przez nie wielu umiejętności.
Posiadanie zwierzaka przez dziecko ma wiele korzyści:
- rozwija ciekawość do świata, a często może stać się początkiem pasji
- uczy przyjaźni – dziecko może mieć w zwierzaki prawdziwego przyjaciela, który zawsze wysłucha i do którego zawsze może się wtulić
- uspokaja – pomaga rozładować stres i napięcie, obniża ciśnienie krwi, stąd coraz większa popularność dogoterapii w leczeniu nadpobudliwości u dzieci
- rozwija empatię – dziecko poznaje reakcje emocjonalne u swojego zwierzaka i uczy się odpowiadać na jego lęk, radość czy złość
- rozwija wrażliwość – dzieci, które mają zwierzęta, są wrażliwsze na krzywdę zwierząt, a także ludzi
- uczy tolerancji – zwierzak jest inny od dziecka, słabszy, lubi inne rzeczy
- uczy systematyczności i odpowiedzialności – obowiązki, które wykonuje dziecko nie tylko pokazują mu, że zwierzę nie jest zabawką, ale także uczą odpowiedzialności za innych
- małe dzieci wychowywane w towarzystwie zwierząt szybciej zaczynają raczkować i chodzić
- chroni przed alergią – dzieci mające kontakt z psem lub kotem w późniejszych latach wykazują mniejszą skłonność do alergii
- zwiększa odporność – dziecko mające od początku kontakt z zarazkami obecnymi u zwierząt szybciej wyrobi sobie odporność na nie
Kiedy i czy warto kupić dziecku zwierzaka? Dziecko w każdym wieku będzie czerpało wiele korzyści z kontaktu ze zwierzęciem.
Warto jednak pamiętać, że mniejsze dzieci nie będą w stanie wypełniać wielu obowiązków. Nie powinno się kupować zwierząt tylko dlatego, że dziecko chce. Każde zwierzę kupujmy przede wszystkim dla siebie.
Pamiętajmy, że będziemy odpowiedzialni zarówno za dziecko, jak i za nowego członka rodziny. Mniejsze dzieci mogą szybko stracić zainteresowanie zwierzątkiem.
Wiele zależy od temperamentu dziecka, więc zastanówmy się czy kupiony piesek nie stanie się kolejną zabawką, która znudzi się po kilku dniach.
Wówczas może lepiej wybrać zwierzę, które potrzebuje mniej uwagi i opieki.
Kontakty zwierzaka i dziecka powinny odbywać się pod Twoją kontrolą do czasu, gdy będziesz pewny, że zarówno dziecko jak i zwierzę są bezpieczni.
W tym celu należy nie tylko wychowywać np. psa tak, aby nie zrobiło dziecku krzywdy. Również na każde nieodpowiednie zachowanie dziecka reaguj stanowczo.
Powiedz mu, że nie wolno przeszkadzać zwierzątku jak je czy śpi, że ono także chce odpocząć, że również czuje ból.
Staraj się wiele z nim na ten temat rozmawiać, snujcie opowieści o tym, co myśli mrówka, którą widzicie (trudniej rozdeptać mrówkę, która sobie coś myśli), odgrywajcie teatrzyki. Pokażcie dziecku jak może głaskać psa czy kota, jaki dotyk lubi on najbardziej.
Tłumacz, że nie powinno zachowywać się zbyt gwałtownie przy zwierzaku, aby go nie przestraszyć.
Wraz z wiekiem dziecka warto przypisać mu pewne obowiązki. Może np. zawsze pilnować, aby jego zwierzak miał wodę. Chwalmy dziecko, jak dobrze dba o zwierzę, a chętnie zajmie się również innymi obowiązkami!
Aby pies nauczył się szacunku do małego pana, warto pozwolić dziecku na asystowanie podczas tresowania psa. Może np. nagradzać psa.
Ponadto dziecko może czasami nakarmić psa w ręki – to mu pokaże, że małe dziecko również jest ważnym członkiem rodzinnego stada.
Jeśli posiadasz już psa i boisz się, jak zareaguje na dziecko, którego się spodziewasz, warto już wcześniej przygotowywać psa do zmian, które nastąpią.
Już na kilka miesięcy przed porodem wyznacz miejsce na łóżeczko i nie pozwalaj siedzieć tam psu samemu. Możesz zacząć nosi w rękach lalkę i wozić ją w wózku, aby pies przyzwyczaił się do tego, że sporo czasu będziesz poświęcała komuś innemu.
Bardzo ważne będzie pierwsze spotkanie niemowlęcia z psem.
Ponieważ pies mógł się stęsknić za Tobą, gdy byłaś w szpitalu, najpierw nie trzymaj dziecka z rękach tylko przywitaj się z psem.
Później możesz pozwolić mu powąchać nowego członka rodziny. Pamiętaj, aby nie obniżyć standardu życia Twojego psa. Oczywiście masz teraz wiele innych ważnych obowiązków na głowie, ale brak regularnego posiłku czy nagły brak spacerów mogą zwiększyć frustrację Twojego czworonoga.
Do 2 miesiąca życia dziecko może być on szczególnie niebezpieczny dla dziecka. Nie zostawiaj ich wówczas nawet na chwilę samych w jednym pomieszczeniu!
Pozwalaj jednak uczestniczyć psu w życiu Twoim i dziecka, może on widzieć Wasze wspólne zabawy czy karmienie. To pozwoli mu oswoić się z nowych członkiem rodziny.
Jeśli nie jesteśmy przekonani, czy znajdziemy tyle czasu i energii, aby zajmować się zwierzakiem, nie kupujmy go! Można w inny sposób zapewnić dziecku kontakt ze zwierzętami: od budowania karmnika poprzez wycieczki do ZOO do zajęcia się psem sąsiadów w czasie wakacji.
Magdalena Prus
ciekawnik.pl – warto wiedzieć!
